Archiwum obejmuje pieśni i opowieści zarejestrowane podczas wypraw ku ludziom we wsiach polskich na Bukowinie Rumuńskiej, w Naddniestrzu i Mołdawii, a także w województwie Pomorskim i Zachodniopomorskim.
Państwo Zofia i Piotr to małżeństwo, które od lat wspólnie prowadzi Puste Noce. Mieszkają w osadzie Okuny koło Kłączna na Kaszubach. Pieśniami pogrzebowymi zajmują się od wielu lat. Pani Zofia zaczynała śpiewać jeszcze przed ślubem − wraz z ojcem i siostrą „chodziła na Puste Noce” w okolicach rodzinnych Kramarzyn. Obecnego repertuaru małżeństwo uczyło się wspólnie od pani Stenclowej z Kłączna, jej ojca, a także śpiewaka kłączniańskiego, zwanego Pondjabłem.
Pieśni Chamier-Gliszczyńskich były zapisane ręcznie w starych zeszytach, wiele z tekstów opatrzonych było trzycyfrowymi numerami − oznaczeniami przepisanymi z „zapomnianego śpiewnika”. W czasie pierwszego spotkania odkryliśmy, że oznaczenia – niczym klucze do światów równoległych − pasowały bez wyjątku do numeracji ze śpiewnika pelpińskiego ks. Kellera z roku 1886, który przywieźliśmy ze sobą. W filmie pieśni śpiewane są już jednak z drukowanych kartek A4 – bez oznaczeń. Obok starych utworów śpiewanych w pełnych, wielozwrotkowych wersjach pojawiają się również nowe, znacznie krótsze.
